Ale obecna rocznica to także wspomnienia wszystkich miejsc i wydarzeń, które wiązały się także z późniejszymi walkami o wolność Polski. Nie można zapomnieć o żołnierzu września, który zginął nad rzeką, a który przez pewien czas był pochowany w Stadnikach. O więźniach obozów koncentracyjnych, o których wspomnienie także można znaleźć na naszym cmentarzu. Czy też o historii żołnierzy wyklętych: Franciszka Mroza i Józefa Miki, którzy również pojawiali się na naszym terenie, a których życie i historia pełna jest osobistego i społecznego dramatu.
Szczególne miejsce w tym naszym mały przewodniku po miejscach związanych z niepodległością znajduje powstańcza mogiła, która znajduje się na naszym cmentarzu. Przez wiele lat było ona oznaczona jako NN — nieznany partyzant. Przemiany społeczne i polityczne pozwoliły, aby dziś w pełni mówić o „naszym” partyzancie. W zdjęciach załączonych do artykułu znajdujemy dokumentację z poświęcenia odnowionego pomnika Ireneusza Kołconia, które odbyło się w czerwcu 2016 roku. Pomnik ten został odnowiony dzięki ofiarności parafian ze Stadnik oraz państwu Annie i Józefowi Różyckim. Ojciec pani Anny, Jan Łazęcki, był tym, który przyjął rannego partyzanta pod swoich dach, a następnie pochował w wale na Skrzynce. Wśród zdjęć jest też fotografia notatki, jaką sporządził ksiądz Stanisław Leon Dadej SCJ, a która mówi o Ireneuszu Kołconiu, ale także o jego bracie, księdzu Władysławie Kołconiu.
PS. Gdy wpisać nazwisko Kołcoń do wyszukiwarki nazwisk, okazuje się, że najczęściej występuje ono w Szczebrzeszynie, skąd pochodził nasz partyzant. Czy żyje jeszcze ktoś z jego rodziny? A jakie ty znasz miejsca, wydarzenia, osoby, których historii nie powinno się zapomnieć?
