5. niedziela wielkanocna, rok B
|
||
Pierwsze czytanie |
Dz 9, 26–31 | |
Czytanie z Dziejów Apostolskich Kiedy Szaweł przybył do Jeruzalem, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem. Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do apostołów, i opowiedział im, jak w drodze Szaweł ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania występował w Damaszku w imię Jezusa. Dzięki temu przebywał z nimi w Jerozolimie, z siłą przekonania przemawiając w imię Pana. Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. Bracia jednak, dowiedziawszy się o tym, odprowadzili go do Cezarei i wysłali do Tarsu. A Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego. Oto słowo Boże. |
||
Psalm responsoryjny |
Ps 22 (21), 26b–27. 28 i 30ab. 30c–32 (R.: por. 26a) | |
Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu. Wypełnię moje śluby wobec czcicieli Boga. Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi, Moja dusza będzie żyła dla Niego, |
||
Drugie czytanie |
1 J 3, 18–24 | |
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą. Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serca. A jeśli serce oskarża nas, to przecież Bóg jest większy niż nasze serca i zna wszystko. Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, to mamy ufność w Bogu, a o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał. Oto słowo Boże. |
||
Śpiew przed ewangelią |
J 15, 4a. 5b | |
Alleluja, alleluja, alleluja. Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. |
||
Ewangelia |
J 15, 1–8 | |
Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: Ja jestem krzewem winnym, wy — latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami». Oto słowo Pańskie. |
||
17 stycznia 2021 00:00